خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود | به هر درش که بخوانند بیخبر نرود |
طمع در آن لب شیرین نکردنم اولی | ولی چگونه مگس از پی شکر نرود |
سواد دیده غمدیدهام به اشک مشوی | که نقش خال توام هرگز از نظر نرود |
ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار | چرا که بی سر زلف توام به سر نرود |
دلا مباش چنین هرزه گرد و هرجایی | که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود |
مکن به چشم حقارت نگاه در من مست | که آبروی شریعت بدین قدر نرود |
من گدا هوس سروقامتی دارم | که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود |
تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری | وفای عهد من از خاطرت به درنرود |
سیاه نامهتر از خود کسی نمیبینم | چگونه چون قلمم دود دل به سر نرود |
به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید | چو باشه در پی هر صید مختصر نرود |
بیار باده و اول به دست حافظ ده | به شرط آن که ز مجلس سخن به درنرود |
حافظ
دریافت عکس با کیفیت بالا
حجم: 139 کیلوبایت