شوق مشایخ

بوعلی سینا

افطار

درد یعنی...

درد یعنی بزنی دست به انکار خودت
                              عاشقش باشی و افسوس گرفتار خودت

به خدا درد کمی نیست که با پای خودت
                              بدنت را بکشانی به سر دار خودت

کاروان رد بشود، قصه به آخر نرسد
                              بشوی گوشه ای از چاه خریدار خودت

درد یعنی که نماندن به صلاحش باشد
                              بگذاری برود! آه... به اصرار خودت!

از کوزه همان برون تراود که در اوست!

---

شیخ بهایی

---

شب ها...

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی

آوای تو می خوانَدَم از لایتـناهی

آوای تو می آرَدَم از شوق به پرواز

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی

امواج نوای تو به من می رسد از دور

بخت ما

جــــهان بـــــــــا مـــــــا سر یـــاری ندارد

                                                    دلــــــــم افـــسرد دلـداری ندارد

از آن روزی که مجــــــنون رفت زین شهر

                                                   ببیـــن لیـلای مــــن یاری نـــدارد

چنـــــان خوابیده بخت ما که انـــــــــــگار

                                                  دگــــر میــــلی به بیداری نــــدارد

مشهــــد

نمی فهمند!

کسی دیگر محبت های کوچک را نمی فهمد 

همیشه هیچکس ده تای کودک را نمی فهمد

سوالاتش پر از درد است،غیرت قاتل مرد است 

ولی زن معنی عشق پر از شک را نمی فهمد 

پر از درد است و می خندد ، پر از درد است و می خندد 

نمی فهمد کسی اندوه دلقک را ... نمی فهمد

تمام سکه ها سنگین و بی ارزش ولی کودک 

من!

مأیوس میشوی هیجانت- اگر منم
سهم کمی ست کل جهانت، اگر منم

کم کم میان درد خودت پیر میشوی
گل واژه های شعر جوانت ،اگر منم

داری برای من! به هدر میروی عزیز؟
در پشت اشک های روانت، اگر منم